Рышард Здзіслававіч Ясінскі нарадзіўся 30 чэрвеня 1931 года ў г. Баранавічы Навагрудскага ваяводства (цяпер Брэсцкай вобласці). У 1955 годзе скончыў факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. В. Леніна. Вучыўся ў кінакрытыка, кіназнаўца Ефрасінні Леанідаўны Бондаравай. Напісаў дыпломную работу «Шляхі развіцця беларускага кіно», а рэцэнзентам універсітэт запрасіў народнага артыста БССР Уладзіміра Уладзіміравіча Корш-Сабліна. Дзякуючы такому знаёмству выпускніку БДУ прапанавалі папрацаваць памочнікам рэжысёра на карціне «Пасеялі дзяўчаты лён».

Валянцін Пятровіч Ярашэвіч нарадзіўся 23 чэрвеня 1936 года ў вёсцы Толкава Антопальскай гміны Кобрынскага павета Палескага ваяводства (цяпер Галоўчыцкі сельсавет Драгічынскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і.

У 1957 годзе Валянцін Ярашэвіч з адзнакай скончыў Брэсцкі чыгучаны тэхнікум. Некалькі месяцаў працаваў дзяжурным па станцыі Чад Краснауфімскага аддзялення Горкаўскай чыгункі (РСФСР), а затым паступіў на эксплуатацыйны факультэт Беларускага інстытута інжынераў чыгуначнага транспарту ў Гомелі. Скончыў яго ў 1962 годзе таксама з адзнакай. На працягу двух гадоў працаваў дзяжурным па станцыі і дыспетчарам на станцыі Брэст-Паўночны.

Напалеон Казіміравіч Чарноцкі нарадзіўся 13 ліпеня 1866 года ў маёнтку Нача Брынздоўская Слуцкага павета Мінскай губерні (цяпер вёска Нача Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці). Малодшы брат уладара маёнтка Нача Міхала Чарноцкага.

Навучаўся ў Слуцкай гімназіі, якую скончыў у 1987 годзе. У час вучобы ўваходзіў у тайны гурток самаадукацыі і цікавіўся беларускім фальклорам. Напалеон Чарноцкі ўваходзіў у групу, якая займалася перакладамі на беларускую мову. Удзельнічаў у перакладзе на беларускую мову і выданні на гектографе першага варыянта рэвалюцыйнай брашуры «Дзядзька Антон» (1885).

Іван Сцяпанавіч Патаповіч (Янка Чабор) нарадзіўся 11 ліпеня 1911 года ў вёсцы Рачканы Слуцкага павета Мінскай губерні (цяпер Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у вялікай патрыярхальнай сялянскай сям’і. Дзеці змалку прывучаліся да працы, дапамагалі па гаспадарцы.

Першапачатковую адукацыю Іван атрымаў у польскай школе ў роднай вёсцы, паступіў у чацвёрты клас Віленскай беларускай гімназіі. Разам з ім вучыўся Якуб Міско (1911–1981), які стаў журналістам, пісьменнікам, заслужаным дзеячам культуры БССР (1967). Якуб Герасімавіч запомніў Івана як высокага, хударлявага хлопца, з адкрытым тварам, у рагавых акулярах. Ён быў прыветлівы, вучыўся старанна. У час вучобы захапіўся беларускай літаратурай, асабліва любіў вершы Янкі Купалы і Якуба Коласа. Іван Патаповіч скончыў гімназію ў 1931 годзе, затым вучыўся ў Віленскім універсітэце. Студэнтам стаў членам КПЗБ, вёў прапагандысцкую работу сярод студэнтаў-беларускаў.

Анастасія Іванаўна Фяцісава нарадзілася 22 мая 1951 года ў г. Брэсце. Яе бацька, Іван Якаўлевіч Фяцісаў (1920–1994), удзельнiк Вялiкай Айчыннай вайны, вядомы брэсцкi мастак-жывапісец, заслужаны работнiк культуры БССР (1989).

Насця Фяцісава ў дзяцінстве выяўленчым мастацтвам не захаплялася, нядоўга наведвала студыю М. С. Талмачова. Толькі з 8-га класа ёй захацелася маляваць, самастойна спрабавала акварэльныя фарбы. Па прапанове бацькоў у 1973 годзе закончыла Мінскае музычнае вучылішча імя М. Глінкі па класу баяна. Пасля сама выбрала свой лёс – паступіла ў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Вучылася з вялікім натхненнем у С. Баткоўскага, А. Семілетава, Л. Міронавай.