Аляксандр Самойлавіч Мартынаў (Саул Самуілавіч Пікер) нарадзіўся 24 снежня 1865 г. у г. Пінску Мінскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці) у сям’і купца, які гандляваў лесам. Вучыўся ў рэальным вучылішчы. З юнацтва захапіўся рэвалюцыйнымі ідэямі. «Я пошёл пропагандировать крестьян, сплавлявших плоты по Припяти. Когда я весьма непочтительно отозвался о царе, крестьяне решили меня утопить и бросили меня с плота в воду», — так Аляксандр Мартынаў напісаў у аўтабіяграфіі.

Уладзімір Адамавіч Галаўко нарадзіўся 26 снежня 1960 г. у вёсцы Бярозавічы Пінскага раёна Брэсцкай вобласці. Скончыў СШ № 7 г. Брэста (1978), Маскоўскае вышэйшае тэхнічнае вучылішча імя М. Э. Баўмана па спецыяльнасці «Аўтаматычныя інфармацыйныя прылады» (1984). Служыў у Савецкай арміі. У 1986 г. паступіў у аспірантуру Інстытута тэхнічнай кібернетыкі (ІТК) АН БССР.

Іван Міхайлавіч Чарнякевіч нарадзіўся 9 красавіка 1955 г. у вёсцы Плябанцы Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці. Бацька, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, працаваў сталяром. Дзіцячыя гады Іван правёў у Пружанах, марыў стаць мастаком. Пасля чацвёртага класа паступіў у Рэспубліканскую школу-інтэрнат па музыцы і выяўленчым мастацтве ў Мінску, якую скончыў у 1973 г. Пад час вучобы сябраваў з Аляксандрам Ісачовым. У 1981 г. скончыў Ленінградскае вышэйшае мастацка-прамысловае вучылішча імя В. І. Мухінай па аддзяленні тэкстылю.

Вёска Ляхавічы Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці ў пісьмовых крыніцах згадваецца ў 1515 г. Па адной з версій назва вёскі паходзіць ад слова «ляхі» — так на Беларусі называлі палякаў. Побач з вёскай знаходзіцца выток невялікай рэчкі Струга, прытока ракі Піна.

Леў Антонавіч Дубовік нарадзіўся 30 лістапада 1940 г. у г. Драгічыне Брэсцкай вобласці. У 1962 г. скончыў Беларускі політэхнічны інстытут, атрымаў прафесію інжынера-электрыка. Працаваў на інжынерных і кіруючых пасадах ва ўпраўленнях энергетыкі Магілёўскай і Брэсцкай абласцей.