Валерый Паўлавіч Вакульчык нарадзіўся 19 чэрвеня 1964 г. у в. Радастава Драгічынскага раёна Брэсцкай вобласці. Бацька Павел Дзянісавіч Вакульчык у 1971–1986 гг. працаваў старшынёй калгаса «Чырвоны партызан». Маці Марыя Аляксееўна – настаўніца рускай мовы і літаратуры, дырэктар школы ў в. Ліпнікі. Валерый быў старэйшым з траіх дзяцей у сям’і.

Валерый Вакульчык закончыў Радастаўскую сярэднюю школу, паступіў у Харкаўскае гвардзейскае вышэйшае танкавае каманднае вучылішча, якое закончыў у 1985 г. У 1985–1991 гг. праходзіў ваенную службу ва Узброеных Сілах СССР.

Іван Паўлавіч Лісін нарадзіўся 10 сакавіка 1914 г. у сяле Мала-Нікольск Тарскай акругі Табольскай губерні (цяпер Мурамцаўскага раёна Омскай вобласці) у беднай сялянскай сям’і. У 1926 г. закончыў чатыры класы школы. Працаваў у калгасе, на Кам-Курскім маслазаводзе, з 1937 г. – лесарубам у Талданскім леспрамгасе трэста «Дальтранслес» на Далёкім Усходзе.

Вёска Моўчадзь Баранавіцкага раёна Брэсцкай вобласці вядома з 1422 г. У той год тут была заснавана каталіцкая царква Святой Тройцы, якая, верагодна, неаднаразова рамантавалася, праіснавала доўгі час – да сярэдзіны ХІХ ст. Мястэчка, якое знаходзіцца на ажыўленым шляху са Слоніма на Навагрудак, Ліду і Вільню, не раз спусташалася захопнікамі. 

Драгічынскі раён Брэсцкай вобласці быў акупаваны нямецка-фашысцкімі захопнікамі 25 чэрвеня 1941 г. За тры гады акупацыі на тэрыторыі раёна (тады былі Драгічынскі і Антопальскі раёны, аб’яднаны ў 1959 г.) было спалена 58 вёсак (2086 жылых дамоў), знішчана 6 тысяч мірных жыхароў, 1770 вывезена ў фашысцкае рабства ў Германію. Страшна ўявіць якіх яшчэ маштабаў магла б дасягнуць трагедыя генацыду, не здарся доўгачаканага вызвалення Драгічыншчыны падчас аперацыі «Баграціён».

Гісторыя ўстановы «Кобрынская раённая ветэрынарная станцыя» пачынае свой адлік з 29 верасня 1939 г. Пасля ўз'яднання Заходняй Беларусі з БССР узнікла неабходнасць у стварэнні ветэрынарнай службы ў раёне.