Мікалай Фёдаравіч Варвашэвіч нарадзіўся 10 кастрычніка 1934 года ў вёсцы Раздзялавічы Хатыніцкай гміны Лунінецкага павета Палескага ваяводства (цяпер у Ганцавіцкім раёне Брэсцкай вобласці). Бацькоў сваіх Мікалай Варвашэвіч не памятаў, іх знішчылі немцы ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Сіроцкі лёс закінуў яго спачатку ў Целяханскі дзіцячы дом, а затым да цёткі ў Ленінград.

Брэсцкі абласны Дом народнай творчасці быў заснаваны ў снежні 1939 года, пачаў сваю дзейнасць са студзеня 1940 года. Даваенны перыяд у гістарыяграфіі не адлюстраваны. У гады Вялікай Айчыннай вайны не дзейнічаў, аднавіў сваю работу ў красавіку 1945 года.

У пасляваенны перыяд задачы ў галіне культурнага будаўніцтва перш за ўсё заключаліся ў аднаўленні разбураных у час вайны асяродкаў культуры, пашырэнні сеткі культурна-асветных устаноў. Дом народнай творчасці аказваў навукова-метадычную дапамогу культурна-асветным установам і калектывам мастацкай самадзейнасці незалежна ад ведамаснай прыналежнасці.

У верасні 1939 года часткамі Чырвонай Арміі была праведзена паспяховая аперацыя па ахове насельніцтва заходнебеларускіх земляў ад пагрозы фашысцкай агрэсіі. 22 верасня 1939 года Брэст быў заняты чырвонаармейцамі. 19 верасня быў апублікаваны загад камандуючага вайскамі Беларускага фронту М. Кавалёва аб стварэнні Часовых кіраванняў з ваенных асоб і мясцовых жыхароў. Часовыя кіраванні былі створаны ў Баранавічах, Брэсце, Кобрыне і іншых гарадах, яны наладжвалі працу прадпрыемстваў, бясплатнае медыцынскае абслугоўванне, стваралі школы, размяркоўвалі жыллё, клапаціліся аб гандлі і г. д.

Да 1940 годаў Жабінцы была толькі аднапрыватная амбулаторыя, у якой працавалі ўрач ідва фельчары. Пасля ўз’яднання Заходняй Беларусі з БССР пры Жабінкаўскім райвыканкаме ў 1940 годзе быў утвораны райздраўаддзел. У гарадскім пасёлку Жабінка Брэсцкай вобласці ў 1940–1941 гадах функцыянавала амбулаторыя, у якой працавалі два ўрачы.

Пасля вызвалення Жабінкі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў райздраўаддзел зноў пачаў сваю работу. Аптэка ў Жабінцы адкрылася на другі дзень пасля вызвалення, а ў пачатку жніўня 1944 года сталі функцыяніраваць амбулаторыя і зубны кабінет, крыху пазней – эпідэміялагічны барак на 15 ложкаў.

Васіль Данілавіч Махновіч нарадзіўся 20 кастрычніка 1924 года ў в. Варажбіты (цяпер Бярозаўскага раёна Брэсцкай вобласці) ў шматдзетнай сялянскай сям’і. У сям’і было сямёра дзяцей, па гэтай прычыне Васіль пачаў працаваць у 11 гадоў.

В. Д. Махновіч удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. Ён прымаў удзел у баях за вызваленне Варшавы, потым ваяваў ва Усходняй Прусіі. Быў узнагароджаны ордэнам Айчанный вайны ІІ ступені і шасцю медалямі.

Пасля вайны Васіль Данілавіч працаваў у калгасе. У красавіку 1950 года пераехаў у Брэст, працаваў у рачным порце грузчыкам, качагарам на паравым кране.