Віктар Мікалаевіч Навумчык нарадзіўся 11 жніўня 1946 года ў г. Брэсце. У 1968 годзе з адзнакай «выдатна» скончыў Брэсцкі тэхнікум чыгуначнага транспарту па спецыяльнасці «Аўтаматыка і тэлемеханіка на чыгуначным транспарце».

У 1973 годзе Віктар Навумчык  на «выдатна» скончыў фізічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Паступіў у аспірантуру і пачаў працаваць у БДУ. У 1981 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Удасканаленне тэхнікі і методыкі лекцыйнага эксперымента па оптыцы ў курсе агульнай фізікі». У 1995 годзе яму прысуджана навуковая ступень доктара педагаічных навук, у 1999 годзе – вучонае званне прафесара.

Аляксей Міхайлавіч Мартынаў нарадзіўся 20 жніўня 1904 года ў горадзе Кобрыне Гродзенскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці) у сям’і народнага настаўніка. У 1911–1915 гадах вучыўся ў Кобрынскім прыходскім вучылішчы. У Першую сусветную вайну сям’я эвакуіравалася ў г. Рагачоў, дзе Аляксей прадоўжыў навучанне ў рэальным вучылішчы. У 1920–1921 гадах стаў выкладчыкам лікбеза, працаваў настаўнікам.

Ілля Паўлавіч Мазурук нарадзіўся 20 ліпеня 1906 года ў г. Брэст-Літоўску Гродзенскай губерні (цяпер г. Брэст) у рабочай беларускай сям’і. У час Першай сусветнай вайны сям’я Мазурукоў апынулася ў Расіі.

Пасля заканчэння сямігадовай школы Ілля Мазурук працаваў у Арлоўскім гаркаме партыі. У 1920-я гады жыў у Ліпецку, працаваў памочнікам машыніста Ліпецкай электрастанцыі, быў сакратаром камсамольскай арганізацыі, загадчыкам агітпрапам Ліпецкага, а потым Елецкага павятовых камітэтаў камсамола.

Горад Ляхавічы Брэсцкай вобласці размешчаны на рацэ Ведзьма. Упершыню ў дакументах упамінаецца ў 1492 годзе як дзяржаўнае ўладанне ВКЛ, цэнтр Ляхавіцкай воласці (маёнтка). У першай палове XVI ст. Ляхавічы належалі Гаштольдам. З 1551 года горадам валодаў вялікі князь Жыгімонт II Аўгуст. У 1572 годзе пасяленне перайшло да Я. Е. Хадкевіча i яго нашчадкаў, якія з канца XVI ст. пачалі называцца «графы на Ляхавічах».

Валерый Георгіевіч Кяскевіч нарадзіўся 19 жніўня 1951 года ў г. Брэсце. У 1973 годзе скончыў Брэсцкі інженерна-будаўнічы інстытут. У 1974–1986 гадах працаваў у інстытуце «Брэстграмадзянпраект», уваходзіў у творчы калектыў пад кіраўніцтвам В. В. Арсеньева. З 1986 года – галоўны архітэктар праекта. З 1994 года – кіраўнік персанальнай творчай майстэрні. З 1997 года Валерый Георгіевіч – галоўны архітэктар праектаў у інстытуце «Брэстпраект».