Расійскія цэнтры навукі і культуры адкрыты ў больш чым 60 краінах свету. У Беларусі яны паспяхова працуюць у Мінску, Брэсце, Гомелі і Гродне. Для ўсіх, хто цікавіцца Расіяй, жадае бліжэй пазнаёміцца з яе шматвякавой гісторыяй, унікальнай культурай, адукацыйнымі магчымасцямі і турыстычным патэнцыялам тут створана шматпрофільная культурна-гуманітарная прастора.

Марыя Радзевіч (Радзевічуўна) – польская пісьменніца і навелістка, аўтар больш за 30 аповесцей і навел, прысвечаных жыццю палескай шляхты і сялянства, прыродзе і побыту простых людзей, а таксама настальгічнаму патрыятызму, ідэалізацыі патрыярхальнага мінулага. Большую частку жыцця (з 1881 г па 1939 г.) М. Радзевіч правяла ў маёнтку Грушава Кобрынскага павета, дзе пісала свае творы, якія друкаваліся ў Варшаве. На Кобрыншчыне знаходзяцца магiлы самых родных Марыi людзей: дзядулi, бабулi, бацькоў, дзядзькi, сястры. Таму мы смела можам лічыць яе сваёй зямлячкай.

Надзея Іосіфаўна Місюкнарадзілася 17 лістапада 1924 г. у в. Брылёва Кобрынскага павета Палескага ваяводства (цяпер Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Вучылася ў Барысаўскай пачатковай школе (1931–1935), скончыла 4 класы.З 1936 г. да 1938 г. працягвала вучобу ў Кобрынскай польскай школе, скончыла 7 класаў.

Жыццё і дзейнасць Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь А. Р. Лукашэнкі звязана з Брэсцкай вобласцю. Тут ён праходзіў тэрміновую вайсковую службу, а ўжо абраны Прэзідэнтам, часта бывае ў рабочых паездках, знаёміцца з работай прамысловых і сельскагаспадарчых прадпрыемстваў, устаноў і арганізацый, вайсковых падраздзяленняў і спартыўных аб’ектаў, гутарыць з мясцовымі жыхарамі. Шмат мерапрыемстваў на Брэстчыне праведзена па ініцыятыве Прэзідэнта.

Павел Рыгоравіч Каранчук нарадзіўся 11 кастрычніка 1924 г. у в. Магдалін Кобрынскага павета Палескага ваяводства (цяпер Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці) у сям'і сялян. Бацьку, Георгія Карнілавіча Каранчука, лічылі ў вёсцы пісьменным чалавекам, бо ён скончыў царкоўна-прыходскую школу ў Расіі (у гады Першай сусветнай вайны сям'я Каранчукоў была ў бежанцах), і вельмі хацеў, каб сын атрымаў добрую адукацыю. У дакументах аб нараджэнні Паўла сельскі пісар зрабіў памылку – запісаў Рыгоравічам, а не Георгіевічам.